ΑΝΤΙ (ΘΕΤΕΣ)
ΤΩΝ ΕΛΛΑΝΙΩΝ ΑΞΙΩΝ
Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ
ΕΠΙ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ
«ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΕ
ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΚΑΚΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΞΙΩΝ Η ΔΕ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΣΗ ΣΥΝΤΕΛΕΙ
ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ "ΟΙ ΚΟΥΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ" ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ»
Είναι ίο μέσον προς την αντινόηοη και την κατασκευή εικονικού (ψευδούς) υπαρκτού, ορθού. Παραδοχή χωρίς καμμία αποδεικτική διεργασία με στόχο την παραπλάνηση, την έξοδο από την νομοτέλεια και την ένταξη στο αποστατικό περιβάλλον.
Κύριος μηχανισμός αντί λογικής - παραλογίας των ιερατείων είναι η δογματική πίστη. Δόγμα είναι μια αποδεκτή θεμελειώδης αρχή η οποία δεν αποδεικνύεται.
1.Παρουσίαση και ταυτοποίηση του ανθρώπου ως δούλου ( βάπτιση, γάμος) κ.λ.π.
2. Χρήση ενδιάμεσων για την προσέγγιση του ανθρώπου προς το αντικείμενο της πίστης του,
3. Παραδοχή εντολών και νόμων αντίθετων με την ανθρώπινη λογική.
4. Θρησκευτική διαίρεση των ανθρώπων, κάλυψη και προτροπή προς την μισαλλοδοξία, θρησκευτικοί πόλεμοι, παράλογοι νόμοι, αποφάσεις λειτουργικές του κράτους χωρίς λογική, αποφάσεις δικαστηρίων χωρίς λογική, μόρφωση χωρίς άσκηση λογικής για ουσιαστική παιδεία, κοινωνικά παράλογη συμπεριφορά.
AΝ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Η στέρηση της δυνατότητας για βουληματική αναζήτηση και εφαρμογή αυτών που θέλει ο άνθρωπος και έχουν νομοτελειακή προσέγγιση. Επίσης είναι η φαινομενική δυνατότητα αναζήτησης χωρίς την δυνατότητα εφαρμογής.
Ο περιορισμός της αναζήτησης και εφαρμογής εντός συγκεκριμένου πλαισίου μακριά από την νομοτελειακή βάση.
1. Ψευδαίσθηση πολιτικής ελευθερίας εντός κλειστού και συγκεκριμένου κομματικού πολιτικού συστήματος.
2. Ψευδαίσθηση ελευθερίας με ίο να λες όχι θέλεις χωρίς όμως να μπορείς να πραγματοποιείς αυτά που θέλεις.
3. Συνειδησιακή σκλαβιά από την εξάρτηση των ιερατείων.
4. Δέσμευση από νόμους εκτός αξιακού συστήματος, εκτός νομοτέλειας.
5. Κοινωνική σκλαβιά μέσω χρέους.
6. Σκλαβιά μέσω της εξατομίκευσης (ατομικά δικαιώματα).
ΑΝ - ΑΡΕΤΗ
Η ψευδεπίγραφη και όχι η πραγματική γνωσιακή υπεροχή του ανθρώπου η οποία διακρίνεται οτι έχει ως σκοπό αποκλειστικά την προβολή του εγώ του. Η μη αληθινή γνωσιακή υπεροχή καθίσταται όχι μόνο ανωφελής αλλά και επικίνδυνη για την κοινωνία γιατί παράγει κοινωνικό διαχωρισμό, ανταγωνιστικότητα με λάθος κίνητρα με ευτελή στόχο και επιβράβευση τελικά με ανύπαρκτα βραβεία για επίτευξη στόχων που είναι ύβρις κατά της νομοτέλειας. Ψευδή και πλασματική γνωσιακή υπεροχή καλλιεργείται από κλειστές ομάδες συλλόγους, στοές, που αποσκοπούν στην άσκηση εξουσίας με προβολή αυτόκλητων επαϊόντων.
Κατεστημένα ακαδημαϊκά ιερατικά και
πολιτικά, στοές, λέσχες εργάζονται και επεξεργάζονται σχέδια για την συνεχή
διαίρεση και χειραγώγηση της κοινωνίας.
1. Η ακαδημαϊκή κοινότητα εκλέγεται με γνώμονα την εξυπηρέτηση της ιδεολογίας του αντίπαλου δέους πρός τον ελληνισμό, υιοθετεί και προβάλλει αξιακό σύστημα εναντίον του ανθρώπου.
2. Το πολιτικό κατεστημένο εγκλωβίζει τον άνθρωπο σε ένα εικονικό περιβάλλον το οποίο προβάλλεται ως το μοναδικό ώστε να μην μπορεί ο άνθρωπος να ξεφύγει από αυτό και τον κρατάαιχμάλωτο μακριά από το περιβάλλον που δικαιούται και έχει την δυνατότητα να είναι.
3. Τα ιερατεία με ένα ιερόσυλο βδελυγματικό πρόσχημα καταβιβάζουν την πνευματική θέση του ανθρώπου, όπου ισχύει η έλξη των ομόπολων, σε σαρκική θέση και έτσι καθιερώνουν την φαλλοκρατία σε κοινωνικό και ιερατικό επίπεδο, απαξιώνουν την θύλη φύση διαπράττοντας ύβρη κατά της νομοτέλειας και γίνονται ανεκτικοί στην ομοφυλοφιλία και στην καθιέρωση του τρίτου φύλου.
4. Η ταυτοποίηση του ανθρώπου γίνεται όχι από το γένος και το έθνος που προέρχεται και προσδιορίζει την ταυτότητά του και την αξία του αλλά από τη δογματική του πεποίθηση και ιδεολογία που έχει. Έτσι βρίσκεται ο άνθρωπος εναντίον ανθρώπου χειραγωγούμενος από τις επιθυμίες των ιερατείων.
ΑΝΤΙ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Μη απόδοση του δικαίου. Ξεκινά από την λειτουργία του μηχανισμού συνεχούς παραγωγής νόμων, πολλές φορές άνομων και παράλογων, επειδή δεν υπόκεινται στα πλαίσια του αληθινού ανθρωπίνου αξιακού συστήματος και δικαίου. Το αποτέλεσμα είναι μια τεράστια πολυνομία, με έκδοση ερμηνευτικών διατάξεων για τους παραγώμενους νόμους και ψήφιση ερμηνευτικών διατάξεων για τις ήδη υπάρχουσες ερμηνευτικές διατάξεις, με σκοπό να μορφοποιείται ένα δαιδαλώδες δικαιϊκό σύστημα άνομο που χρησιμοποιείται κατά την εφαρμογή του για την απόδοση του εικονικού δικαίου που εξυπηρετεί οργανωμένα σκοτεινά συμφέροντα, και συνθήκες γενικότερα κατά των ανθρώπων και των κοινωνιών τους.
Μια κοινωνία η οποία δεν καλύπτεται
από το κοινό περι δικαίου αισθήματος, ζει σε περιβάλλον μή απόδοσης δικαίου.
1. Η νομοθεσία για την παιδεία από πολλά χρόνια έχει κατεύθυνση την στοχευμένα αλλοίωση της γνώσης για να είναι ο άνθρωπος όργανο του καθεστώτος και να μην έχει προσέγγιση στην αληθινή γνώση του υπαρκτού.
2. Μέσω της νομοθεσίας η γλώσσα μας απαξιώνεται και μέσω του εκπαιδευτικού κατεστημένου την οραματίζονται άχρηστο μουσειακό έκθεμα.
3. Η νομοθεσία για τις κοινωνικές σχέσεις του ανθρώπου προωθεί την παρα φύσιν συμπεριφορά του εκδικούμενη την νομοτέλεια.
4. Αίσχηστο παράδειγμα νόμιου είναι η ψήφιση στην βουλή των Ελλήνων, το καταστατικό ίδρυσης της εθνικής τράπεζας και της τράπεζας της Ελλάδος.
5. Κατοχύρωση μέσω αυθαίρετης ερμηνείας της νομολογίας των όρων του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων.
6. Νομιμοποίηση του επαχθούς και ανύπαρκτου χρέους.
7. Διαπλοκή εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας μέσω της λειτουργίας κοινοβουλίου και κυβέρνησης από τους ίδιους πολιτευόμενους.
8. Διαπλοκή με παραδικαστική λειτουργία με συμφέροντα ατομικάομαδικά η συντεχνιακά.,.κλπ 9. Μέσω της νομοθεσίας επιτρέπεται η λειτουργία σε χιλιάδες δόγματα και αιρέσεις με διαχειριστές, λέσχες και άνομα κέντρα εξουσίας να διαλύουν το υπαρκτό και το αληθινό και να οδηγούν τον άνθρωπο εκτός του αξιακού του χώρου.
Είναι η κατάσταση του ανθρώπου λόγω της οντολογικής άγνοιας που τον κατηγοριοποιεί σε διαβαθμίσεις μέσω της καλλιέργειας κοινωνικών πλασματικών δεδομένων. Αυτά τα πλασματικά κοινωνικά δεδομένα προωθούν τον άνισο διαχωρισμό μεταξύ των φύλων ( άρρεν και θύλη).
Τα ιερατεία διαχωρίζουν, βασιζόμενα στην δογματική πίστη, τους ανθρώπους και καλλιεργούν ανισότητα με σκοπό την μισαλλοδοξία.
1. Η κατάταξη από τα ιερατεία της θυληκής φύσης ως υποδεέστερης της αρσενικής
2. Η περιθωριοποίηση της τρίτης ηλικίας ως περιττή και επιβαρύνουσα το δημοσιονομικό της πολιτείας.
3. Η κατάταξη των ανθρώπων και η δυνατότητα μέσω αυτής σε πρόσβαση στην μόρφωση, στην επαγγελματική καταξίωση, στην σταδιοδρομία, στην πολιτευτική δραστηριότητα, στην ανάληψη αξιωμάτων ανάλογα με την οικογενειακή προέλευση, οικονομική κατάσταση, την συμμετοχή σε μυστικές οργανώσεις, λέσχες, στοές κλπ.
4. Στην διάκριση και επιλεκτική απόδοση δικαίου
μεταξύ των πολιτών ανάλογα με την θέση του
καθενός.
Η μη απόδοση του δικαίου και η ανισότητα παράγει φθόνο. Είναι η κατάσταση κατά την οποία ο άνθρωπος πράττει, αντιδρά και σκέφτεται υπό την επήρεια των αισθημάτων της λύπης, μειονεκτηκότητας, ζήλειας, κακής διάθεσης, κτητικότητας, ανασφάλειας λόγω «αλλοτρίοις αγαθοίς».
Από την στιγμή που γεννιέται ο άνθρωπος και αναγνωρίζει το κοινωνικό του περίγυρο, εισέρχεται στην ατμόσφαιρα του φθόνου. Φθόνος έχει σαν αποτέλεσμα την εγκληματικότητα, την αντικοινωνική συμπεριφορά, την διηρημένη κοινωνία, χειραγώγιση της κοινωνίας, προώθηση του συμφέροντος των λίγων. Ο άνθρωπος σε καθεστώς φθόνου δεν προάγει το πνευματικό του επίπεδο.
1. Ο σημερινός αναξιοκρατικός τρόπος ζωής παράγει φθόνο.
2. Αυτός ο τρόπος ζωής έχει βάλει στην θέση του ιδανικού το συμφέρον και τις εικονικές αξίες στην θέση της θέωσης.
3. Οι κοινωνικές και οι συντροφικές σχέσεις επειδή δήμιουργούνται και διατηρούνται απο το συμφέρον τρέφουν το αδηφάγο κτήνος του φθόνου.
4. Ο φθόνος είναι το γέννημα του πρώτυπου που χαράζει στον άνθρωπο το αντίπαλο δέος σε αντικατάσταση της νομοτέλειας.
ΑΝ - ΑΛΗΘΕΙΑ
Η αναλήθεια χαρακτηρίζεται από δυο σκέλη: το πρώτο είναι η οντολογική λήθη. Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ποιός είναι, τον σκοπό της ύπαρξής του, τον προορισμό του και λόγω αυτής της λήθης γίνεται ευάλλωτος σε εξουσίες πολιτικοκοινωνικοοικονομικές και κυρίως δογματικές.
Το δεύτερο σκέλος είναι η παγίδευση του ανθρώπου εντός του ψέματος που του παρουσιάζεται ως αλήθεια και υπαρκτό. Η αν αλήθεια είναι μια παραδοχή χωρίς αποδείξεις του υπαρκτού.
1. Η αν αλήθεια βρίσκεται σε όλα τα επίπεδα της
διαβίωσης του ανθρώπου. Καθοδηγείται από αναληθή πνευματικά κέντρα π.χ. κέντρα
ενεργειακών μεθόδων, κέντρα προβλέψεων, κέντρα σκοτεινά εξουσιαστικά με
προκάλυμμα την ανύψωση της συνειδητότητας του ανθρώπου. Ενώ ο άνθρωπος που έχει
όλες τις δυνάμεις και ικανότητες να είναι κύριος του εαυτού του και της ζωής
του, λόγω της άγνοιάς του, μέσα από τα κέντρα παραδίδεται σε αποστατικές
εξουσίες που τον ελέγχουν.
2. Το κύριο γνώρισμα της κοινωνίας, της πολιτείας και της θρησκείας είναι η αν αλήθεια. Π.χ. εκεί στηρίζονται οι σχέσεις, οι συμφωνίες …………
Η αντιαισθητική προκαλεί στον άνθρωπο αρνητισμό, ανισορροπία με αποτέλεσμα μια κοινωνία ανθρώπων με μεγάλη ψυχολογική φόρτιση. Ο προβαλλόμενος τρόπος ζωής του ανθρώπου οδηγεί τον άνθρωπο να καλύπτει αισθητικά πρώτυπα μακριά από το φυσικό του περιβάλλον και αυτό δημιουργεί ψυχική – συναισθηματική και σωματική δυσλειτουργία.
1. Το αισθητικό πρώτυπο καθιερώνεται από το περιβάλλον με όλα τα δυνατά μέσα, όπως τηλεόραση, περιοδικά, εφημερίδες, ραδιοφωνικοί σταθμοί, να εξυπηρετεί το αντίπαλο δέος μακριά από την αισθητική που έχει ο άνθρωπος έμφυτη μέσα του.
2. Ο άνθρωπος μέσω της καθιέρωσης προτύπων, όπως οικιστικών, μόδας, style ζωής, διατροφικών και ψυχαγωγικών τρόπων, εργασιακών, εκπαιδευτικών κλπ καταλήγει σε ένα περιβάλλον που δεν είναι τελικά ανθρώπινο γιατί δεν καλύπτει την έμφυτη καλαισθησία του παρά μόνο τα πρώτυπα που του έχουν υποδείξει.
ΔΥC- ΑΡΜΟΝΙΑ
Όταν ο άνθρωπος ζει μέσα σε ένα πεδίο συνειδησιακής σύγχυσης το οποίο τον κρατά μακριά από το να γνωρίσει τον εαυτόν του. Η ψυχή του, το πνεύμα του, το συναίσθημα του και το υλικό μέρος του βρίσκονται σε δυσαρμονία και δεν λειτουργούν εύρυθμα. Οι άνθρωποι σε αυτήν την κατάσταση όντας μέλη ενός κοινωνικού σώματος αποτελούν ένα σύνολο δυσαρμονικής πολιτειακής λειτουργίας.
Αυτή η δυσαρμονική κατάσταση της κοινωνίας δεν προάγει την ζητούμενη αξιακή δυναμική και γι'αυτό η λειτουργία της σε περιοριστικά προσδιορισμένα όρια βασίζεται σε αναγκαστικά νομικά πλαίσια και κώδικες συμπεριφοράς οι οποίοι τηρούνται με τov φόβο της τιμωρίας σε περίπτωση παρέκκλησης από αυτούς. Είναι φανερό από την κοινωνική συμπεριφορά σήμερα οτι η παρέκκληση των πλαισίων και των κωδικών πραγματοποιείται όταν υπάρχει η αίσθηση οτι μένει χωρίς τιμωρία.
1. Μόλυνση του περιβάλλοντος, μόλυνση αέρα, ψεκασμοί, μόλυνση νερού, μόλυνση φαγητού, μόλυνση της γής, καλλιέργειες με υβρίδια, φανερώνουν μια εκδίκηση του αντιπάλου δέους προς την νομοτέλεια.
2. Ο άνθρωπος μακριά από την μεσότητα με τα ιερατεία να τον ενοχοποιούν, να τον φοβίζουν, να τον δογματίζουν, να τον ψεύδουν, να βρίσκεται σε σύγχυση, σε ανασφάλεια, με αναπαραγωγή ψεύδους, ανομίας και αδικίας ζώντας σε μια ατμόσφαιρα φθόνου.
ΑΝ - ΑΝΔΡΕΙΑ
Η ανανδρεία είναι καθαρά λειτουργική διεργασία του ανθρώπου με επικράτηση του θυμικού του. Ανανδρεία είναι αιτία όταν ο φόβος κατακλίζει την ψυχή του ανθρώπου και νικάει την βούλησή του.
Ανανδρεία είναι η κατάσταση πανικού που περιέρχεται ο άνθρωπος κάτω από την οποία δεν μπορεί να έχει λογική σκέψη για να λάβει ορθές αποφάσεις. Ανανδρεία είναι η φοβία που εγκλωβίζει τον άνθρωπο σε κατάσταση παράδοσης και υποταγής σε εξουσίες οι οποίες την οικοδομούν, φροντίζουν να διατηρείται συνεχώς και στηρίζονται πάνω σε αυτήν.
Ανανδρεία είναι οι παράτολμες πράξεις και οι «ηρωισμοί» όταν το κίνητρό τους είναι η συναισθηματική φόρτιση μέσα σε κατάσταση παραλογισμού.
1. Ύβρης κατά της νομοτέλειας η ανανδρεία: κάλπικοι ήρωες δημιουργημένοι μόνο με διαφήμιση, αστοιχείωτοι καθηγητές στηριζόμενοι στην λήθη, πλούσιοι χωρίς χρήματα, οικονομία χωρίς νούμερα, ανόητες μαριονέτες σε θέσεις πολιτικής εξουσίας, ιεράρχες με παγκόσμια αναγνώριση χωρίς θεό, βραβεία ανύπαρκτα, νόμπελ σκουπίδια, πρωταθλητές παγκόσμιοι ντοπαρισμένοι, κατασκευάσματα καθεστωτικά ανύπαρκτα άνανδρα.
ΜΗ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΗ διαβίωση του ανθρώπου σε ένα περιβάλλον το οποίο τον απομονώνει από την πορεία του προς τον σκοπό της ύπαρξης και δημιουργίας του.
1. Η κατευθυνόμενη ατομικότητα περιορίζει τον άνθρωπο και τον περιχαρακώνει στην μοναξιά του και μην γνωρίζοντας τον λόγο ύπαρξής του ζει μόνος του μέσα σε μια χειραγωγούμενη κοινωνία που αποτελείται από συνειδησιακές μοναξιές.
2. Αυτήν την ατομικότητα εκμεταλλεύονται τα
ιερατεία, οι αιρέσεις, οι ομάδες ,οι λέσχες, οι σύλλογοι γιατί αποκόπτουν τον
άνθρωπο από την φυσική πολιτειακή θέση του και τον εντάσσουν σε σχήματα που
προκαλούν διαίρεση και του βάζουν «ταμπέλες» ομαδοποίησης.
3. Τα πρώτα βήματα του ανθρώπου γίνονται στο θρησκευτικό - πολιτικό - γεωγραφικό πεδίο του στενού περιβάλλοντος το οποίο του προσδιορίζει την παιδεία του και η οποία καθοδηγείται στοχευμένα σε ψεύτικα πιστεύω και συναισθήματα με στοχευμένη αντινόηση τον οδηγεί σε υποταγή, σε ανύπαρκτες δυνάμεις μακριά από την νομοτέλεια.
Νοήμων ον είναι το υπαρκτό που γνωρίζει τον εαυτό του. Όποιος δε γνωρίζει τον εαυτό του δεν είναι άνθρωπος, ουσιαστικά δεν υπάρχει.
«ΞΥΝ ΝΟΩ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΣΘΑΙ ΧΡΗ ΤΩ ΞΥΝΩ ΠΑΝΤΩΝ ΟΚΩΣΠΕΡ ΝΟΜΩ ΠΟΛΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΩΣ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΓΑΡ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΕΙΟΙ ΝΟΜΟΙ ΥΠΟ ΕΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΚΡΑΤΕΙ ΓΑΡ ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΟΚΟΣΟΝ ΕΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΕΞΑΡΚΕΙ ΠΑΣΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΙΝΕΤΑΙ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου