Βιώνουμε σε έναν πλανήτη που δημιουργήθηκε με άπειρη αφθονία ώστε τα δημιουργήματα που ζουν σε αυτόν τον πλανήτη να έχουν τα πάντα ώστε να διαβιώνουν και να δημιουργούν όπως δημιουργήθηκαν, με τέλειους νόμους, αξίες και αρχές.
Σήμερα, μετά από εκατομμύρια γήινα έτη, τα τέλεια δημιουργήματα της δημιουργίας, δηλαδή οι άνθρωποι, έχασαν την αφθονία που τους προσέδωσαν οι δημιουργικές δυνάμεις, διότι πρόδωσαν την ιερή τους φύση.
Κανένας άνθρωπος πλέον δεν διαβιώνει, δεν βιώνει δηλαδή με τον λόγο και για τον λόγο στόχο και σκοπό που δημιουργήθηκε, με αποτέλεσμα να χάσει με δική του ελεύθερη βούληση, την ευδαιμονία που είχε όταν δημιουργήθηκε, και την αφθονία του την διαχειρίζονται πλέον απόκοσμα αποστατικά πιόνια που έφεραν όλα τα δημιουργήματα στην σημερινή κατάσταση, δηλαδή να επιβιώνουν οριακά.