Η στρατηγική της Ε.Ε. για τη δραστική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) μέσα από την Πράσινη Συμφωνία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ορυκτές πρώτες ύλες, όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο και το λίθιο. Σε έρευνά του, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας χαρακτηρίζει τον χαλκό ακρογωνιαίο λίθο για όλες τις τεχνολογίες που σχετίζονται με την ηλεκτρική ενέργεια, προβλέποντας ότι τις επόμενες δύο δεκαετίες η ζήτηση σε χαλκό αυξάνεται άνω του 40% και σε σπάνιες γαίες, 60-70% σε νικέλιο και κοβάλτιο και σχεδόν 90% σε λίθιο.
Η Ελλάδα, με το πλούσιο σε ορυκτούς πόρους υπέδαφός της, έχει αποτελέσει ιστορικά σημαντικό μεταλλευτικό κέντρο διεθνώς, με τη βορειοανατολική Χαλκιδική έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες παραγωγής χρυσού σε παγκόσμια κλίμακα και σημείο αναφοράς στην αναπτυξιακή δυναμική της Β. Ελλάδας.
