ΤΡΕΜΟΥΝ ΧΑΖΑΡΟΙ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟ ΡΕΦΡΕΝ
ΚΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ !!!!!
=========================
ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ * PYRRICHIOS
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος Ερμηνεία: Νανά Μούσχουρη
Μάνα μάνα, καλομάνα,
σήκω χτύπα την καμπάνα,
γιατί πάλι στη Βλαχέρνα
στράγγιξε του κόσμου η στέρνα.
====
Και δεν ήρθε ακόμα Εκείνος,
της Ελευθεριάς ο κρίνος,
να τσακίσει με την φτέρνα
τα φτερά του δράκοντα!
====
Τρέμουν Μπογιάροι, βρε
κι Οθωμανοί
το παλικάρι, βρε
τον Διγενή!
====
Μάνα μάνα, πικρομάνα,
στην Γραβιά στην Αλαμάνα,
το τραγούδι μου το είπα.
Χτύπα την καμπάνα χτύπα!
====
Ώσπου να'ρθει πάλι κάποιος,
τώρα πού 'ν' ο κόσμος σάπιος,
για να λιώσει μες στην τρύπα
την καρδιά του δράκοντα!
====
Τρέμουν Μαυάροι, βρε
κι Αλαμανοί
το παλικάρι, βρε
τον Διγενή!
====
Μάνα μάνα, μαυρομάνα,
βάλε το νερό στη γράνα,
για ν' αρχίσει τον αγώνα
με κοντάρι και σφεντόνα.
====
Κι όταν ο καιρός γυρίσει,
κατά του Θεού την κρίση
να σαρώσει απ' τον αιώνα
την γενιά του δράκοντα!
====
Τρέμουν Χαζάροι, βρε
κι Αγαρηνοί
το παλικάρι, βρε
τον Διγενή!
----------------------------------
ΠΗΓΗ ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ ==============
Αγαρηνοί :
αγαρηνός -αγαρηνή -αγαρηνό (επίθετο) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :‹ Άγαρ = η μητέρα του Ισμαήλ]
ο σκληρός, άσπλαχνος, κακούργος, αδυσώπητος, ανηλεής: "κακό σκυλί κι αγαρηνό"
ο άπιστος, αλλόπιστος.
Έτσι αποκαλούσαν οι Έλληνες τους Τούρκους στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Είχε κακή έννοια και δήλωνε το μίσος των Ελλήνων για τις απάνθρωπες λεηλασίες και σφαγές που διέπρατταν σε βάρος τους. Ετυμολογικά η λέξη έχει σχέση με την Άγαρ, μητέρα του Ισμαήλ, αρχηγέτη των Ισμαηλιτών, δηλ. των Αράβων και πολύ σωστά οι Έλληνες του Βυζαντίου ονόμαζαν τους Άραβες, Σαρακηνούς ή Αγαρηνούς. Από τον 9ο αι. Αγαρηνούς ονόμαζαν οι Έλληνες όλους τους μωαμεθανούς. Με το όνομα Αγαρίτες η Βίβλος και Αγαραίοι ο Στράβωνας και ο Πτολεμαίος αναφέρουν αρχαίο λαό που κατοικούσε σε περιοχή πέρα από τον Ευφράτη, γνωστό για τις πολεμικές επιχειρήσεις που διεξήγαγε εναντίον διάφορων φυλών του Ισραήλ, από την εποχή του βασιλιά Σαούλ.
ΠΗΓΗ : http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%AF
===============
Οι Χάζαροι ή Χαζάροι ήταν ένας ημινομαδικός τουρκικός λαός, που δημιούργησε την ισχυρότερη αυτοκρατορία της Δυτικής στέπας, τη Χαζαρία, από τα τέλη του 7ου μέχρι το 10ο αιώνα μ.Χ.. Πάνω στις σημαντικότερες εμπορικές αρτηρίες μεταξύ Βόρειας Ευρώπης και Νοτιοδυτικής Ασία, η Χαζαρία έγινε ένα από τα κύρια κέντρα εμπορίου του μεσαιωνικού κόσμου, κυριαρχώντας στο δυτικό τμήμα του Δρόμου του Μεταξιού και έπαιξε βασικό εμπορικό ρόλο ως σταυροδρόμι μεταξύ Κίνας, Μέσης Ανατολής και Ευρωπαϊκής Ρωσίας. Επί τρεις περίπου αιώνες (650-965) οι Χάζαροι κυριαρχούσαν στην τεράστια έκταση που εκτείνεται από τις στέπες του Βόλγα και του Ντον μέχρι την ανατολική Κριμαία και το βόρειοΚαύκασο. Έπαψαν να υπάρχουν γύρω στον 11ο - 12ο αιώνα. Βρίσκονταν συγκεντρωμένοι δυτικά και βόρεια τηςΚασπίας Θάλασσας, κυρίως στο βόρειο Καύκασο και την ευρασιατική στέπα. Πέραν της αναμφισβήτητης τουρανικήςκαταγωγής τους, η ακριβής προέλευσή τους δεν είναι ακόμα εξακριβωμένη. Κατά την πιθανότερη εκδοχή, προήλθαν από την ανάμιξη κάποιων τουρκομογγολικών φύλων με απομεινάρια των Ούνων και τοπικά φύλα της ΒΔ Κασπίας. Το όνομά τους προέρχεται από την αρχαία τουρκική ρίζα «qaz-» που σημαίνει «περιπλανώμαι».
Η Χαζαρία λειτούργησε επί μακρόν ως κράτος-ουδέτερη ζώνη μεταξύ αφ' ενός της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και αφ' ετέρου τόσο των νομάδων των βόρειων στεπών, όσο και της αυτοκρατορίας των Ομεϋαδών, αφού λειτούργησε ως εντολοδόχος του Βυζαντίου κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Η συμμαχία διαλύθηκε γύρω στα 900 μ.Χ., καθώς οι Βυζαντινοί άρχισαν να ενθαρρύνουν τους Αλανούς να επιτεθούν στη Χαζαρία και να αδυνατίσουν τις θέσεις της στην Κριμαία και τον Καύκασο, επιδιώκοντας να πετύχουν συμμαχία με την ανερχόμενη δύναμη των Ρως στα βόρεια της Χαζαρίας, που φιλοδοξούσε να τους προσηλυτίσει στο Χριστιανισμό. Μεταξύ 965 και 969 ο ηγεμόνας τωνΡως του Κιέβου Σβιάτοσλαβ Α΄ του Κιέβου κατέλαβε την πρωτεύουσα Ατίλ και κατέλυσε το κράτος των Χαζάρων.
Στις αρχές του 8ου αιώνα οι Χάζαροι βασιλιάδες και σημαντικό κομμάτι της αριστοκρατίας προσηλυτίστηκαν στον Ιουδαϊσμό, ενώ ο λαός ήταν πολυθρησκευτικός - ένα μωσαϊκό ειδωλολατρών, Μουσουλμάνων, Εβραίων και Χριστιανών - και πολυεθνικός. Μια σύγχρονη θεωρία, ότι ο πυρήνας των Ασκεναζιτών Εβραίων προέκυψε από μια υποθετική διασπορά Χαζάρων Εβραίων, αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από ορισμένους μελετητές και ερευνητές, αλλά υποστηρίζεται από άλλους. Αυτή η Χαζαριανή υπόθεση συνδέεται με αντισημιτισμό και αντισιωνισμό.
ΠΗΓΗ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AC%CE%B6%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9
Οι Χάζαροι ή Χαζάροι ήταν ένας ημινομαδικός τουρκικός λαός, που δημιούργησε την ισχυρότερη αυτοκρατορία της Δυτικής στέπας, τη Χαζαρία, από τα τέλη του 7ου μέχρι το 10ο αιώνα μ.Χ.. Πάνω στις σημαντικότερες εμπορικές αρτηρίες μεταξύ Βόρειας Ευρώπης και Νοτιοδυτικής Ασία, η Χαζαρία έγινε ένα από τα κύρια κέντρα εμπορίου του μεσαιωνικού κόσμου, κυριαρχώντας στο δυτικό τμήμα του Δρόμου του Μεταξιού και έπαιξε βασικό εμπορικό ρόλο ως σταυροδρόμι μεταξύ Κίνας, Μέσης Ανατολής και Ευρωπαϊκής Ρωσίας. Επί τρεις περίπου αιώνες (650-965) οι Χάζαροι κυριαρχούσαν στην τεράστια έκταση που εκτείνεται από τις στέπες του Βόλγα και του Ντον μέχρι την ανατολική Κριμαία και το βόρειοΚαύκασο. Έπαψαν να υπάρχουν γύρω στον 11ο - 12ο αιώνα. Βρίσκονταν συγκεντρωμένοι δυτικά και βόρεια τηςΚασπίας Θάλασσας, κυρίως στο βόρειο Καύκασο και την ευρασιατική στέπα. Πέραν της αναμφισβήτητης τουρανικήςκαταγωγής τους, η ακριβής προέλευσή τους δεν είναι ακόμα εξακριβωμένη. Κατά την πιθανότερη εκδοχή, προήλθαν από την ανάμιξη κάποιων τουρκομογγολικών φύλων με απομεινάρια των Ούνων και τοπικά φύλα της ΒΔ Κασπίας. Το όνομά τους προέρχεται από την αρχαία τουρκική ρίζα «qaz-» που σημαίνει «περιπλανώμαι».
Η Χαζαρία λειτούργησε επί μακρόν ως κράτος-ουδέτερη ζώνη μεταξύ αφ' ενός της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και αφ' ετέρου τόσο των νομάδων των βόρειων στεπών, όσο και της αυτοκρατορίας των Ομεϋαδών, αφού λειτούργησε ως εντολοδόχος του Βυζαντίου κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Η συμμαχία διαλύθηκε γύρω στα 900 μ.Χ., καθώς οι Βυζαντινοί άρχισαν να ενθαρρύνουν τους Αλανούς να επιτεθούν στη Χαζαρία και να αδυνατίσουν τις θέσεις της στην Κριμαία και τον Καύκασο, επιδιώκοντας να πετύχουν συμμαχία με την ανερχόμενη δύναμη των Ρως στα βόρεια της Χαζαρίας, που φιλοδοξούσε να τους προσηλυτίσει στο Χριστιανισμό. Μεταξύ 965 και 969 ο ηγεμόνας τωνΡως του Κιέβου Σβιάτοσλαβ Α΄ του Κιέβου κατέλαβε την πρωτεύουσα Ατίλ και κατέλυσε το κράτος των Χαζάρων.
Στις αρχές του 8ου αιώνα οι Χάζαροι βασιλιάδες και σημαντικό κομμάτι της αριστοκρατίας προσηλυτίστηκαν στον Ιουδαϊσμό, ενώ ο λαός ήταν πολυθρησκευτικός - ένα μωσαϊκό ειδωλολατρών, Μουσουλμάνων, Εβραίων και Χριστιανών - και πολυεθνικός. Μια σύγχρονη θεωρία, ότι ο πυρήνας των Ασκεναζιτών Εβραίων προέκυψε από μια υποθετική διασπορά Χαζάρων Εβραίων, αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από ορισμένους μελετητές και ερευνητές, αλλά υποστηρίζεται από άλλους. Αυτή η Χαζαριανή υπόθεση συνδέεται με αντισημιτισμό και αντισιωνισμό.
ΠΗΓΗ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AC%CE%B6%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9
