Για να είναι μία απόφαση δίκαιη, είναι πρέπον να λαμβάνονται υπ’ όψιν όλοι οι παράμετροι. Δεν επιτρέπεται μια απόφαση να λαμβάνεται με εσφαλμένες πληροφορίες ή ανεπαρκή στοιχεία.
Κάθε μέλος επιτροπής, συμβουλίου ή διοίκησης, πόσο μάλλον της διακυβέρνησης μιας Χώρας, που καλείτε να υπερψηφίσει ή να καταψηφίσει μία απόφαση ή έναν Νόμο, είναι πρέπον να το πράξει με αποδεικτική διεργασία και μεγαλοπρέπεια.
Κάθε αποδεικτικό στοιχείο, που τίθεται σε μια επιτροπή ελέγχου ή στην Δικαιοσύνη, πρέπει να είναι πλήρως τεκμηριωμένο και κάθε πληροφορία να είναι αποδεδειγμένη και διασταυρωμένη.
Αν κάτι απ’ όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω δεν υπάρχει, τότε η απόφαση που θα ληφθεί θα είναι ελλιπής με πολλές πιθανότητες αμφισβήτησης για το εάν είναι ορθή και δίκαιη.
Για αυτούς τους λόγους, κάθε μέλος της κοινωνίας που προτείνεται και ψηφίζεται για να στελεχώσει ένα συμβούλιο, μία επιτροπή ή την Βουλή, θα πρέπει να προτείνεται βάσει των ικανοτήτων του, των γνώσεών του, την δράση του, το ήθος του και την σταθερότητα του.
