Κανελλόπουλος: κύριε Βασιλειάδη, βλέπουμε πράγματι μια πάγια τακτική που μέσα στους αιώνες δεν έχει αλλάξει, πάντα ο φόβος, ο φόβος ήτανε αυτό που κάνανε, δηλαδή δεν έχουν να κάνουν με το ίδιο τρόπο πάντα την ίδια πρακτική.Βασιλειάδης: δεν έχουν άλλο σχέδιο, ένα σχέδιο έχουν.
Κανελλόπουλος: ένα σχέδιο έχουν, τι σημαίνει αυτό το πράγμα;
Βασιλειάδης: ότι είναι προβλέψιμοι κατ' αρχήν.
Κανελλόπουλος: απ' την μία πλευρά δηλαδή.. απ' την άλλη μήπως επειδή δεν έχουν να κάνουν κάτι άλλο, δείχνει αυτό το πράγμα ότι δεν έχουν και νόηση;;
Βασιλειάδης: δεν έχουνε νόηση ούτως ή άλλως, δεν το συζητάμε αυτό, από εκεί και πέρα όμως αυτό τους καθιστά, από την στιγμή που αποκτήσουν γνώση οι άνθρωποι και αφυπνιστούν όλοι οι άνθρωποι και γίνουνε η μονάδα που είπαμε, να κλειδώσουνε παντού, και σαφέστατα όταν έχεις γνώση δεν έχεις φόβο. Κατ αρχήν όποιος διαβάσει το ΙΕΡΟ ΕΛΛΑΝΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ «ΠΕΡΣΕΦΩΝΗ Η ΚΟΡΗ Ο ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ», και νοήσει τι λέει μέσα, θα αποβάλλει τον φόβο που με αυτόν μεγάλωσε απ την ώρα που γεννήθηκε, όλοι μας μεγαλώσαμε με τον φόβο να μην πεθάνουμε, κι απ τον φόβο να μην πεθάνουμε ξεχάσαμε να ζήσουμε τελικά, γιατί δεν ήτανε ζωή αυτό.. όταν δεν γνώριζες, φοβόσουνα μη το ένα μη το άλλο μη το άλλο.. τι φοβάσαι;;; όταν όμως κατανοήσουνε και ΝΟΗΣΟΥΝΕ όλοι οι άνθρωποι ότι δεν υπάρχει θάνατος, κι ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής, εάν δεν φοβάσαι τον θάνατο δεν φοβάσαι ΤΙΠΟΤΑ. Σωστά;; τι φοβούνται όλοι; Μην πεθάνουνε. Καλά ζήσε πρώτα.. ζήσε ρε μάνα μου.. γιατί δεν ζείς ;; πράξε.
Κανελλόπουλος: πως να ζήσεις κύριε Βασιλειάδη; Σε τέτοιο περιβάλλον;;
Βασιλειάδης: με τον φόβο ΔΕΝ ΖΕΙΣ, όταν έχεις ΓΝΩΣΗ όμως μπορείς να ΖΗΣΕΙΣ, ζεις και πολεμάς κάθε μέρα στο ΠΑΡΟΝ.
Κανελλόπουλος: μιλάω, όπως το λέτε είναι σαφές αλλά επειδή έχουμε αναφέρει ότι η γνώση είναι για όλους, δεν έχει σημασία το να είναι κάποιος ατομικά, να μην έχει φόβο για να ζήσει, για να ζήσει ο άνθρωπος δεν πρέπει να ζήσει συλλογικά μέσα στην ολότητα;
Βασιλειάδης: σαφέστατα, δεν το συζητάμε, μα όταν μιλάμε για τον άνθρωπο μιλάμε για όλους, ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΟΛΟΤΗΤΑ «Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ», ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΑ.
Άρα όταν μιλάμε για την μονάδα, όταν μιλάμε ότι δεν φοβάμε, τι να φοβηθώ;; δεν φοβάμε εγώ να μη πεθάνω;; άντε και πέθανα.. πέθανα;;;; ή πέρασα σε άλλο «δωμάτιο» διπλανό;; άνοιξα την «ΠΟΡΤΑ» και πήγα δίπλα; .. γιατί ξαναλέμε, εδώ ενσαρκώνεσαι εμφανίζεσαι στον χώρο αλλά προϋπάρχεις
Κανελλόπουλος: θα υπήρχε ζωή αν δεν υπήρχε θάνατος;;
Βασιλειάδης: δεν γίνεται να υπάρξει ζωή αν δεν υπάρχει θάνατος και δεν υπάρχει θάνατος εάν δεν υπάρχει ζωή, αλλά ο θάνατος ο πραγματικός όμως δεν είναι αυτό που νομίζουμε, είναι ο συνειδησιακός θάνατος, αυτός είναι θάνατος.
Κανελλόπουλος: εξηγήστε αυτό κύριε Βασιλειάδη…
Βασιλειάδης: ο θάνατος της συνείδησης, που να μην γνωρίζεις ποιος είσαι, από πού προέρχεσαι, να μην έχεις φτάσει ποτέ στην αυτογνωσία σου.
Όταν δεν ξέρεις για ποιόν λόγο ενσαρκώθηκες, για ποιόν λόγο είσαι εδώ, που είσαι εδώ να δημιουργήσεις στον χώρο σου, να δημιουργήσεις για την δημιουργία όχι για ίδιον όφελος, να δημιουργήσεις για την ολική συνολική ολική ολότητα μονάδα 1 ένα που είναι η Πολιτεία σου, που είναι ο πλανήτης σου, που είναι η ανθρωπότητά σου, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ.
Όταν δεν το πράξεις αυτό, αλλά είσαι εδώ απλά εμφανίστηκες και κοιτάς την «πάρτι» σου, τρως πίνεις αφοδεύεις, και μια χαρά είμαστε, στην ουσία είσαι ήδη ΝΕΚΡΟΣ, ΔΕΝ ΖΕΙΣ ΚΑΝ.
